فیفا در هشدارهایش به فدراسیون فوتبال ایران برای اصلاح اساسنامه و تعویق انتخابات فدراسیون، به نقش زنان در مجمع تاکید کرد. حیرتآور است که تنها یک زن در میان ۷۵ عضو مجمع حق رای دارد.
فدراسیون فوتبال ایران از دو ماه پیش هشدارهایی را درباره اصلاح اساسنامه و آییننامه انتخابات از فیفا دریافت کرده بود، اما تا پیش از طرح این هشدارها در رسانهها، فدراسیون مشغول نامنویسی نامزدهای انتخابات فدراسیون بود و میکوشید تا انتخابات را بیتوجه به هشدارهای فیفا برگزار کند. پس از انتشار اخباری درباره نامههای فیفا به فدراسیون و اخبار مذاکرات حضوری نمایندگان فیفا با مقامات فدراسیون فوتبال ایران، فدراسیون چارهای جز متوقف کردن جریان انتخابات نداشت. البته فدراسیون فوتبال به پنهانکاری ادامه داد و بسیاری از موارد هشدارهای فیفا، از جمله هشدار درباره ضرورت نقش زنان در مجمع فدراسیون، فوتبال شاید همچنان مخفی مانده باشند.
طبق اساسنامه و آییننامه انتخابات فدراسیون فوتبال، ۷۵ عضو مجمع در انتخابات حق رای دارند. اما در این ۷۵ نفر فقط ۳ نماینده از فوتبال زنان حضور دارند که دو نفر از آن ۳ نماینده هم مرد هستند. توضیحات مربوط به صاحبان حق رای را از فوتسال زنان، فوتبال ساحلی زنان و فوتبال زنان، در اساسنامه فدراسیون بخوانیم:
«مدیرعامل یا یکی از اعضای هیئت مدیره باشگاه اختصاصی فوتسال که در بالاترین لیگ فوتسال بانوان رتبه اول را کسب کرده است: نامینو، علی طاهری.
مدیرعامل یا یکی از اعضای هیئت مدیره باشگاه اختصاصی فوتبال ساحلی که در بالاترین لیگ فوتبال ساحلی بانوان بالاترین رتبه را کسب کرده است: ایمن سنگر گیلان، ملیحه عبرتی.
مدیرعامل یا یکی از اعضای هیئت مدیره باشگاهی که در بالاترین لیگ فوتبال بانوان رتبه اول را کسب کرده است: شهرداری بم، محمد بنی اسدی.»
این، سهم باورنکردنی زنان در مجمع فدراسیون فوتبال است. در انتخابات فدراسیون فوتبال حتی نمایندگان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت آموزش و پرورش، وزارت کار و امور اجتماعی، و ستاد کل نیروهای مسلح، حق رای دارند، اما کاپیتانهای تیم ملی فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی ایران حق رای ندارند. ۱۸ باشگاه لیگ برتری فوتبال مردان صاحب حق رای هستند، اما در فوتبال زنان فقط باشگاه قهرمان صاحب حق رای است.
فیفا نقش زنان و مردان را در مجمع برابر میخواهد، اما فدراسیون فوتبال حتی از فاش کردن این هشدار فیفا سرباز زد و قابل پیشبینی نیست که در اساسنامه جدید، تعداد حق رای زنان را چگونه اصلاح میکند.
این اولین بار نیست که مسایل فوتبال زنان ایران به اختلاف فیفا و فدراسیون فوتبال تبدیل میشود. فیفا سالهاست که برای ورود زنان تماشاگر به ورزشگاهها با فدراسیون فوتبال و مقامات سیاسی ایران بحث دارد.
«آزادی» شاید طعنهآمیزترین نام برای ورزشگاهی باشد که ۴ دهه درهایش به روی زنان بسته است. در سال ۹۸ با اصرار و نظارت فیفا تنها در یک بازی درهای ورزشگاه به روی چند هزار زن باز شدند. خودسوزی سحر خدایاری، دختر ایرانی طرفدار تیم استقلال که با نام «دختر آبی» شناخته شد، در شهریور ماه ۹۸ آتش به قلبها زد، اما حتی تلخی حادثه خودسوزی او هشداری برای فوتبال ایران نبود که به مطالبه دختران علاقهمند به فوتبال پاسخ داده شود. سحر خدایاری روز بازی استقلال - العین در «آزادی» به جرم ورود به ورزشگاه با پوشش پسرانه بازداشت شده بود. بازداشت او طولانیمدت نبود، اما ماهها بعد که سحر برای پیگیری پروندهاش به دادسرا مراجعه کرد، با برخوردها و تهدیدهایی مواجه شد و خودسوزی، نتیجه فشار روحی به او بود. پس از خودسوزی سحر خدایاری و تسلیت و هشدارهای دوباره فیفا، این تصور ایجاد شده بود که پس از آن فاجعه اندوهبار، درهای ورزشگاهها به روی زنان ایرانی گشوده میشود. اما حتی آن حادثه نیز منجر به تغییر در نگرش و عملکرد فدراسیون و مسئولان حکومتی نشد.
۱۸ مهرماه ۹۸، بازی ایران - کامبوج در ورزشگاه آزادی، میزبان زنان ایرانی بود؛ هرچند در آن روز هم بخش بزرگی از زنان علاقهمند نتوانستند آزادانه به ورزشگاه بروند و پس از فروش بلیت به حدود ۳ هزار نفر از زنان، بلیتفروشی متوقف شد. آن روز، نمایندگان فیفا در ورزشگاه آزادی پس از ابراز رضایتهای مرسوم، وعده دادند که بر حضور زنان ایرانی در بازیهای آینده ملی و باشگاهی نظارت خواهند کرد. چندی بعد از بازی ایران - کامبوج، فیفا نامهای هشدارآمیز به فدراسیون فوتبال ایران فرستاد و درباره حضور زنان در بازیهای باشگاهی تذکر داد، و البته آن نامه وعده نظارت بر این روند را هم در خود داشت. ماهها گذشت، اما نه فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان قدمی برای حضور زنان در ورزشگاهها برداشتند و نه فیفا پیگیریهایش را ادامه داد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
از ماجرای هشدار و نظارت فیفا بر موضوع حضور زنان ایرانی در ورزشگاه فقط این صحنهها در ذهن باقی ماندند: نمایشی از حضور چند هزار زن در بازی ایران - کامبوج، چند عکس یادگاری در دیدار جیانی اینفانتینو و حسن روحانی، و البته عکسهای دختر آبی که قربانی ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاهها شد.
در مجمع ۷۵ نفری فدراسیون فوتبال که تنها یک زن در آن عضویت دارد، بعید است تحول خوشایندی برای زنان رخ دهد. اما تضمین حضور و نقش بیشتر زنان در مجمع، شاید بتواند منجر به تغییراتی در فوتبال زنان شود یا زنان تازه در مجمع بتوانند فدراسیون فوتبال را به تلاش بیشتر برای حضور زنان در ورزشگاهها ترغیب کنند.